Μειώστε το κόστος και αυξήστε την αποδοτικότητα στην ελαιοκαλλιέργεια

Στην παρούσα φάση της βλαστικής ανάκαμψης, παρατηρούμε ότι πολλοί ελαιοπαραγωγοί στραφούν στη λίπανση, η οποία αποτελεί μία σημαντική γεωργική παρέμβαση. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στα ελαιόδεντρα να αποκτούν τις θρεπτικές ουσίες που είναι απαραίτητες για την υποστήριξη της βέλτιστης ανάπτυξής τους σε διάφορες φάσεις. Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ελαιοκαλλιεργητών στη χώρα μας είναι χομπίστες, δηλαδή άτομα μη επαγγελματίες που δεν ασκούν μια πραγματική οικονομική δραστηριότητα βασισμένη στην παραγωγή ελαιολάδου. Σε αυτούς, η ανάγκη για μια καλή και αποδοτική λίπανση, που δεν θα επιβαρύνει υπερβολικά το κόστος, διαρκώς αυξάνεται.

Η κατάσταση αυτή γίνεται πιο κρίσιμη λόγω της πρόσφατης αύξησης της τιμής της ουρίας, ενός βασικού λιπάσματος. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση, απευθυνθήκαμε στην Angela Canale, γεωπόνο και σύμβουλο της Vivaio Primolio, που είναι γνωστή ειδικός στην ελαιοκομία.

Διαφυλλική λίπανση: Η αποτελεσματική επιλογή

«Η πρώτη συμβουλή που θέλω να δώσω», αναφέρει η Angela Canale, «είναι να αντικαταστήσουμε τη λίπανση του εδάφους με τη διαφυλλική λίπανση. Αυτή η μέθοδος ενδυναμώνει την παραγωγικότητα μειώνοντας την απαιτούμενη ποσότητα λιπάσματος σε αναλογία 100 προς 1 σε σύγκριση με την παραδοσιακή μέθοδο, ιδιαίτερα για το άζωτο, όπως η ουρία ή τα νιτρικά λιπάσματα. Όσον αφορά το φώσφορο και το κάλιο, πολλά εδάφη διαθέτουν ήδη ικανοποιητικά επίπεδα και η χρήση τους μπορεί συχνά να παραληφθεί.»

«Πρέπει επίσης να θυμόμαστε», προσθέτει, «ότι η ελιά είναι ένα φυτό που μπορεί να επιβιώσει χωρίς καμία διατροφική πρόσληψη από λιπάσματα για πολλά χρόνια. Αν και αυτό μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η ελιά, ως γεωργικό φυτό, έχει εξελιχθεί ώστε να επιβιώνει σε δύσκολα και φτωχά εδάφη. Έτσι, η απουσία λίπανσης για έναν χρόνο δεν έχει ουσιαστικές συνέπειες. Αντίθετα, οι θρεπτικές ουσίες που αφαιρούνται από το φυτό μέσω της συγκομιδής μπορούν να αποκατασταθούν στο έδαφος με φυσικό τρόπο, για παράδειγμα, τα υπολείμματα από το κλάδεμα θα πρέπει να τεμαχίζονται και να αφήνονται στον ελαιώνα. Επιπλέον, τα υποπροϊόντα της διαδικασίας εξαγωγής του ελαιολάδου, όπως το φυτικό νερό και ο πυρήνας, μπορούν να κομποστοποιηθούν και να κερδίσουν δεύτερη ζωή στην καλλιέργεια.»

Εναλλακτικές λύσεις και προτάσεις

«Μια άλλη πιθανή λύση», συνεχίζει η ειδικός, «είναι η λίπανση όλων των ελαιώνων με κοπριά. Παρόλα αυτά, πέρα από την αναζήτηση επαρκούς ποσότητας κοπριάς, υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τα υπολείμματα αντιβιοτικών που βρίσκονται σε πολλές συμβατικές κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Αυτά τα υπολείμματα προκύπτουν στην κοπριά και μπορεί να βλάψουν την υγεία του εδάφους και των φυτών.»

«Στην τελική μου παρατήρηση», καταλήγει η Angela Canale, «θα ήθελα να τονίσω ότι η συμβουλή ενός γεωπόνου είναι πάντα η πιο σωστή και ισορροπημένη προσέγγιση. Αντιθέτως, οι αυτοδίδακτοι αγρότες συχνά τείνουν να διπλασιάζουν τις συνιστώμενες δόσεις λιπασμάτων, πιστεύοντας ότι αυτό θα βελτιώσει την παραγωγή, κάτι που συνήθως δεν ισχύει.»

Για περισσότερες πληροφορίες και νέες ειδήσεις στον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα Olivonews.